denizkizi eftelya istanbul yosmasi

Deniz Kızı Eftalya

1891' de İstanbul'un Büyükdere semtinde doğdu;

15 Mart 1939'da aynı şehirde öldü.Jandarma yüzbaşısı yorgakinin kızıdır.Babası müziksever bir insandı;evine gelen konuklar için saz çalar

genç eftalya da babasının sazı eşliğinde şarkı söylerdi.''deniz kızı'' lakabının ilginç bir hikayesi vardır.Eftalya hanım genç kızlığında sıcak yaz gecelerinde bazen babasıyla,bazen de tek başına , Büyükdere'den sandalla denize açılırdı.''mehtabiye'' denilen musikili boğaz gecelerinin bu yüzyıldaki bir uzantısı sayabileceğimiz bu sandal safalarında eftalya gece boyunca şarkılar söylerdi.Halk gece karanlığında yüzünü göremediği,sadece sesini uzaktan duyabildiği bu esrarengiz genç kıza ''deniz kızı'' adını takmıştı.Aleko Bacanos'un ''gel ey denizin nazlı kızı'' sözleriyle başlayan çok ünlü acemaşiran şarkısı eftalya için bestelenmiştir.Eftalya hanım ''deniz kızı'' adıyla ünlendi , Galata'nın çalgılı kahvelerinde bu adla sahneye çıktı.Kadıköy'lü albumünü dinlemenizi tavsiye ederim...

SUSKALEM

Ani frenin sarsıntısıyla yakada hissedilen nefesin iştahıydı sonu.

Herbir darbe ve küfür sabır taşı tortularının toklğuydu.

Asıl gözdeki toyluğu tarif edilmez öğretici üslubuydu.

Gelen bilseydi karşısındakinin ince tüylü nefsinin deccalı olamadığını.

Yinede susmalıydı...

Dün ' ya bir realite...

Ciddiyetsizin doruğu Allah deyipte Allah bilmemesiyse tümüyle hiçliği o gözlüğün cazibesinde...

Aşk Name

Aydınlıktan karanlığa , karanlıktan aydınlığa doğru ilerleyişim bir tünelden geçişimdi aslında.

Belkide tüneli aydınlatacak olan karanlıktı tufanda...

Hiç ışık aranır mı aydınlıkta gir karanlık girdaba.

Tünel sarar üzerini karanlığıyla , hadi aydınlığı arasana.

Zıtların tezahürü aranmaksa bulursun kardeş son ışığı Lâmekân'da...

Eğer varırsan nura , selam olsun Şah'ı Sultan'a