Nereden başlamalı sorusunun dürtüsü içinde ilk başlık çıktı."Nefes nefese".Kalemin ucu ince , içimdeki incelikle birleşince , birde derinden bir nefes çekince ilk İn-san'dan başlayalım dedik.
İnsan ki , kudreti her mahlukun üzerinde ve manası kadar var olabilen , yüce bir incelik ve şahsiyettir.Kendi varlığımızın yüceliğini tanımadan inancımızı yaşamaya çalışıyoruz ki bu da bizi asla tatminkar etmiyor.Çoğu insan evinden çıkıp başka yerlerde yaşayabiliyor.Burada kasteddiğim ev insanın etten yapısıdır.İlk önce insanın evinde durması gerekir ki kendini bilsin ve derinlere inebilsin.Şöyle bir örnek vermek isterim ki diyelim brileriyle sohbet esnasında birden İstanbul'a gittiniz.Gövdeniz değil siz gittiniz.Belkide yarım kalan işinizi bitirdiniz.Siz İstanbul'da gezerken , başka mekanda kalan gövdenizi sohbet ettiğiniz arkadaşlarınızdan biri dürttü.O mekana geri döndünüz.Size soruyorlar "ne düşünüyorsun bu konuda?" seninde cevabın "hangi konuda kalmıştık :))"
Görüyoruz ki insan evinde duramıyor.Duramadığı için geri gelmiyecek anını kaçırıyor.Anını kaçırınca başlıyor geçmiş günlerim ve gelecek günlerim diye hayıflanmaya.O yüzden bırakalım geçmişi geleceğide anımızı yaşarken hükmedelim kainata , hükmetmekte insan ' ın derinliğinde yatmakta...
(AsArAn)
